کُمک کنید، تا زنان محافظت گردند

نظر به قانون اساسی افغانستان زنان حق اشتراک در زنده گی اجتماعی را دارا میباشند. ولی واقعیت ها نشان میدهند آنعده از زنانی که به اشتراک در حیات اجتماعی جامعه جسارت میورزند، اکثراً  هدف  بدنام سازی، حملات خشونت بار و تهدید به مرگ قرار گرفته و حتی به قتل میرسند. تنها در همین چند سال اخیر ده ها زنی که جرئت  قدم نهادن در جامعه را نموده اند، کشته شده اند، منجمله زنان  ژورنالیست، سیاستمدار، عضو پارلمان، مبازر حقوق زن، معلم، مدیرۀ مکتب و هنرمند.
به خصوص آنعده از زنانی که خود به نفع زنان وبرای اعادۀ حقوق آنها اقدام مینمایند، بیشتر در معرض چنین خطرها قرار میگیرند. به تاریخ 10.12.2012 خانم ناجیه صدیقی رئیسۀ ادارۀ زنان ولایت لغمان صبح هنگام در راه رفتن به دفترش مورد اصابت گلولۀ مرگبار قرار گرفت. و این در حالی است که رئیسۀ قبلی همین اداره خانم حنیفه صافی فقط پنج ماه پیش از آن توسط انفجار بم به قتل رسید.
ما میخواهیم به صورت دستجمعی بر ضد بی تفاوتی در مقابل سرنوشت زنان افغانستان احتجاج نموده و این موضوع فوق العاده مهم و مبرم را در مرکز توجه جامعۀ بشری قرار بدهیم.
ما میخواهیم با هزاران صدای اعتراض، مسؤلین امور را در راه عمل به حرکت بیاوریم تا قربانی و جانفشانی هیچ زنی در کشور به هدر نرود.
افغانستان در یک مرحلۀ گذار در ارتباط با ساختمان آیندۀ جامعۀ خود قرار دارد،
لطفاً با امضای تان زنان افغانستان را که مسـؤلیت خویش رادر برابر جامعه  درک نموده اند، پشتیبانی نمائید.
قطره، قطره دریا میشود- ضرب المثل افغانی.

ما امضا کننده گان از رئیس ولسی جرگۀ افغانستان آقای عبدالروف ابراهیمی تقاضا مینمائیم:

  1. شما با پشتیبانی ولسی جرگه از وزارت عدلیه افغانستان  بخواهید تا مجرمین جنایات در مقابل زنان، به جزای لازم قانونی شان برسند.
  2. شما خواستارتطبیق قوانین مدنی نافذ در ارتباط با زنان گردید.

ما امضا کننده گان از خانم میشلی با خیلیت مسؤل بخش زنان ملل متحد تقاضا مینمائیم:

  1. خواستار آن شوید تا برای زنان امکانات سهمگیری فعال  در مذاکرات  صلح آینده  افغانستان مهیا گردد تا آنان از منافع زنان کشور شان به خوبی دفاع نموده بتوانند.
  2. خواستار آن شوید تا زنان در تشکیل حکومت جدید افغانستان سهم موثر گرفته و حقوق شان در این پروسه حفظ گردد.

ما امضا کننده گان از حکومت افغانستان تقاضا مینمائیم:
باید در سراسر کشور در ادارات پولیس و ادارات عدلی و قضائی، بخش های جداگانه برای  رسیده گی به مشکلات زنان  ایجاد و تحکیم گردند و زنان در راس آنها قرار بگیرند تا در حل مشکلات زنان خود زنان سهم فعال و واقعبینانه داشته باشند.